ධනවත් ව්‍යාපාරිකයන් වූ පේදිරිස් යුවලට අවශය වූයේ තම පුතුට ඉහළ අධ්‍යාපනයක් ලබාදී තම සියලු ව්‍යාපාර ඔහුට පවරා දීමටය.එහෙත් ඔහු එකල පැවති නගරාරක්ෂක හමුදාවට ස්වේච්ඡා සේවකයෙකු ලෙස එක්විය.ඒ එහි පළමු ලාංකිකයා ලෙසය.ඔහුට අශ්ව විද්‍යාව පිළිබද තිබූ මනා හැකියාව නිසා ඔහු කෙටි කලකින්ම(අවුරුද්දක් ඇතුලත) එහි කැප්ටන් තනතුරට උසස් වීමක් ලබාගැනීමට හැකිවිය.එම නිසා ඔහු කෙරෙහි බොහෝ අය ඊෂ්‍යා කරන්න විය.
මේ අතරතුර 1915දී ගම්පොළ දී පෙරහැරක් පැවැත්වීමේ සිද්ධියක් මුල් කරගෙන බෞද්ධයන් හා මුස්ලිම්වරුන් අතර ආරවුලක් පැන නැග්ගේය.ගම්පොළින් ආරම්භ වූ මෙම සිද්ධිය නොබෝ දිනකින්ම කොළඹට ද ව්‍යාප්ත විය.වික්ටෝරියා පාලම(පෑලියගොඩ පාලම) අසලින් කොළඹට පැමිනෙමින් තිබූ උද්ඝෝෂණ කණ්ඩායමක් පාලනය කිරීමට තරුණ කපිතාන් හෙන්රි පේදිරිස්ට පැවරිනි.අසුපිටින් මෙහි ගිය හෙන්රි උද්ඝෝෂකයන් සමග සාකච්ඡාකොට උද්ඝෝෂණය සාර්ථකව විසිරුවාහරින ලදී.නමුත් කටකථාවක් මගින් පැතිර ගියේ ඔහු අසු පිටින් ගොස් මෙම කණ්ඩායමට සහය වූ බවය.මෙය අසන්නට වූ සුද්දන් ඔහුව අත් අඩංගුවට ගත්හ.
1915 ජූලි 01 වැනි දින තුන්දෙනෙකුගෙන් සමන්විත යුධාධිකරණ විනිසුරු මඩුල්ල නියම කරේ හෙන්රි පේදිරිස් ව වෙඩිතබා ඝාතනය කළ යුතු බවය.පසු දින එනම් ජූලි 02 වෙනි දින වෙඩිතබා ඝාතනය කිරීමට කටයුතු සූදානම් කර තිබුනද දේෂීය ජනතාවගේ විසේසයෙන් ප්‍රභුන් හා උගතුන්ගේ විරෝධතා නිසා එය ජූලි 08 වන දිනට කල් දමන ලදී.මහජන උද්ඝෝෂණ වැඩිවන්නට වූ නිසා එය ජූලි 07 වන දිනට නියම කෙරිනි.
තමාගේ මරණය නියත වශයෙන්ම දැනගත් ඔහු තමා ඝාතනය කිරීමට පෙර ඉලීම් 5 ඇති බව පාලකයන්ට දැන්වීය.එනම්
1.තම මව් පියන් අවසන් වරට බැහැදැකීමට අවසර ගැනීම.
2.මහා සංඝරත්නයට අටපිරිකර පූජා කොට ආගමික වතාවත් ඉටුකිරීම.
3.සුද්දන් ලවානොව පංජාබ් සොල්දාදුවන් ලවා තමාට වෙඩිතැබීම.
4.තම හමුදාවේ නිලධාරීන් සමග තේ පැන් සංග්‍රහයකට සහභගී වීම.
5.තම සිරුර පවුලේ සොහොන් භූමියේ මිහිදන් කිරීම.
යන ඒවාය.
නියමිත දින එනම් ජූලි 07 සුද්දන් ඔහුට මංචු දමා මුහුන ලේන්සුවකින් ආවරණය කීරීමට සුදානම් විය.එයට තරයේ විරුද්ධ වූ ඔහු කියා සිටියේ "මට උබලාගේ ලේන්සු වුවමනා නෑ.මම මරණයට බය නෑ"යන්නය.මොහොතකින් එල්ල වූ වෙඩි උන්ඩයකින් ඔහුගේ ළය සිදුරු වී ගියේය.
තම පුතුගේ මරණයෙන් අතිශය කම්පාවට පත්වූ පේදිරිස් යුවල තම පුතු බේරා ගැනීමට වියදම් කිරීමට සූදානම් සියලු මුදල් එක්කර කොළඹ හැවලොක් ටවුමේ ඉසිපතනාරාම විහාරය අංග සම්පූර්ණ විහාරයක් ලෙසින් කරවා පූජා කළහ
